აბსტრაქტულიექსპერიმენტი ჩატარდა ქათმებში დილუდინის კვერცხდების უნარსა და კვერცხის ხარისხზე ზემოქმედების შესასწავლად და ეფექტების მექანიზმის მიდგომის შესასწავლად კვერცხისა და შრატის პარამეტრების ინდექსების განსაზღვრით. 1024 ROM ქათამი დაიყო ოთხ ჯგუფად, რომელთაგან თითოეულში შედიოდა 64 ქათმის ოთხი რეპლიკა. სამკურნალო ჯგუფებმა მიიღეს იგივე ბაზალური დიეტა, შესაბამისად 0, 100, 150, 200 მგ/კგ დილუდინით 80 დღის განმავლობაში. შედეგები შემდეგი იყო. დილუდინის დამატებამ რაციონში გააუმჯობესა ქათმების კვერცხდების უნარი, რომელთაგან 150 მგ/კგ მკურნალობა საუკეთესო იყო; მისი კვერცხდების მაჩვენებელი გაიზარდა 11.8%-ით (p < 0.01), კვერცხის მასის კონვერსია შემცირდა 10.36%-ით (p < 0.01). კვერცხის წონა გაიზარდა დამატებული დილუდინის მატებასთან ერთად. დილუდინმა მნიშვნელოვნად შეამცირა შარდმჟავას შრატის კონცენტრაცია (p < 0.01); დილუდინის დამატებამ მნიშვნელოვნად შეამცირა შრატის კალციუმის დონე.2+და არაორგანული ფოსფატის შემცველობა, ასევე შრატის ალკინ ფოსფატაზას (ALP) აქტივობის მომატება (p< 0.05), ამიტომ მას მნიშვნელოვანი გავლენა ჰქონდა კვერცხის მსხვრევის შემცირებაზე (p<0.05) და ანომალიებზე (p < 0.05); დილუდინმა მნიშვნელოვნად გაზარდა ცილის სიმაღლე. ჰოუს მნიშვნელობა (p <0.01), ნაჭუჭის სისქე და ნაჭუჭის წონა (p< 0.05), 150 და 200 მგ/კგ დილუდინმა ასევე შეამცირა კვერცხის გულში ქოლესტერინის საერთო რაოდენობა (p< 0.05), მაგრამ გაზარდა კვერცხის გულის წონა (p < 0.05). გარდა ამისა, დილუდინს შეეძლო ლიპაზის აქტივობის გაძლიერება (p < 0.01) და შრატში ტრიგლიცერიდების (TG3) (p<0.01) და ქოლესტერინის (CHL) (p< 0.01) შემცველობის შემცირება, მან შეამცირა მუცლის ცხიმის პროცენტული მაჩვენებელი (p< 0.01) და ღვიძლში ცხიმის შემცველობა (p< 0.01), ჰქონდა ქათმებში ცხიმოვანი ღვიძლის პრევენციის უნარი. დილუდინმა მნიშვნელოვნად გაზარდა SOD-ის აქტივობა შრატში (p< 0,01), როდესაც ის დიეტაში 30 დღეზე მეტი ხნით დაემატა. თუმცა, საკონტროლო და დამუშავებულ ჯგუფებს შორის შრატის GPT-ისა და GOT-ის აქტივობაში მნიშვნელოვანი განსხვავება არ დაფიქსირებულა. დადგინდა, რომ დილუდინს შეეძლო უჯრედის მემბრანის დაჟანგვის თავიდან აცილება.
საკვანძო სიტყვებიდილუდინი; ქათამი; SOD; ქოლესტერინი; ტრიგლიცერიდი, ლიპაზა
დილუდინი არის ახალი არასაკვები ანტიოქსიდანტური ვიტამინის დანამატი და აქვს შემდეგი ეფექტები:[1-3]ბიოლოგიური მემბრანის დაჟანგვის შეკავებისა და ბიოლოგიური უჯრედების ქსოვილის სტაბილიზაციის და ა.შ. 1970-იან წლებში ლატვიის სოფლის მეურნეობის ექსპერტმა ყოფილ საბჭოთა კავშირში აღმოაჩინა, რომ დილუდინს ჰქონდა ეფექტები[4]ფრინველის ზრდის ხელშეწყობისა და ზოგიერთი მცენარის გაყინვისა და დაბერებისადმი წინააღმდეგობის გაწევის შესახებ. გავრცელდა ინფორმაცია, რომ დილუდინს არა მხოლოდ შეუძლია ცხოველის ზრდის ხელშეწყობა, არამედ ცხოველის რეპროდუქციული ფუნქციის გაუმჯობესება და მდედრი ცხოველის ორსულობის, რძის გამომუშავების, კვერცხის გამომუშავებისა და გამოჩეკვის მაჩვენებლის გაუმჯობესება.[1, 2, 5-7]ჩინეთში დილუდინის შესწავლა 1980-იანი წლებიდან დაიწყო და ჩინეთში დილუდინის შესახებ კვლევების უმეტესობა ჯერჯერობით მხოლოდ გამოყენების ეფექტით შემოიფარგლება და კვერცხმდებელ ფრინველებზე ჩატარებული რამდენიმე კვლევა დაფიქსირდა. ჩენ ჯუფანგმა (1993) აღნიშნა, რომ დილუდინს შეუძლია გააუმჯობესოს კვერცხის წარმოება და ფრინველის კვერცხის წონა, მაგრამ არ გააღრმავა...[5]მისი მოქმედების მექანიზმის შესწავლა. ამიტომ, ჩვენ განვახორციელეთ მისი ეფექტისა და მექანიზმის სისტემატური შესწავლა კვერცხმდებელი ქათმების დილუდინით დოპირებული საკვებით გამოკვებით და შედეგის ერთი ნაწილი ახლა შემდეგნაირად არის წარმოდგენილი:
ცხრილი 1 ექსპერიმენტული დიეტის შემადგენლობა და საკვები ნივთიერებების კომპონენტები
%
--- ...
დიეტის შემადგენლობა, საკვები ნივთიერებების კომპონენტები
--- ...
სიმინდი 62 ME③ 11.97
ლობიოს რბილობი 20 CP 17.8
თევზის ფქვილი 3 კალციუმი 3.42
რაფსის ფქვილი 5 პენსი 0.75
ძვლის კვება 2 M et 0.43
ქვის ფქვილი 7.5 M და Cys 0.75
მეთიონინი 0.1
მარილი 0.3
მულტივიტამინი① 10
მიკროელემენტები② 0.1
--- ...
① მულტივიტამინი: 11 მგ რიბოფლავინი, 26 მგ ფოლიუმის მჟავა, 44 მგ ორიზანინი, 66 მგ ნიაცინი, 0.22 მგ ბიოტინი, 66 მგ B6, 17.6 მკგ B12, 880 მგ ქოლინი, 30 მგ VK, 66 სე VE, 6600 ინტენსიური თერაპიის განყოფილება V-ითDდა 20000 ინტენსიური თერაპიის განყოფილება V-შიA, ემატება დიეტის ყოველ კილოგრამს; ხოლო 10 გრამი მულტივიტამინი ემატება დიეტის ყოველ 50 კგ-ს.
2. მიკროელემენტები (მგ/კგ): საკვების ყოველ კილოგრამზე ემატება 60 მგ მანგანუმი, 60 მგ თუთია, 80 მგ რკინა, 10 მგ სპილენძი, 0.35 მგ იოდი და 0.3 მგ სელენი.
③ მეტაბოლიზებადი ენერგიის ერთეული ეხება MJ/კგ-ს.
1. მასალები და მეთოდი
1.1 სატესტო მასალა
„პეკინგ სუნპუ ბიოქიმ. და ტექ. კო., ლტდ.“-მ უნდა შესთავაზოს დილუდინი; ხოლო საცდელი ცხოველი უნდა იყოს რომაული კომერციული კვერცხმდებელი ქათმები, რომლებიც 300 დღის ასაკის არიან.
ექსპერიმენტული დიეტა: სატესტო ექსპერიმენტული დიეტა უნდა მომზადდეს წარმოების დროს არსებული ფაქტობრივი მდგომარეობის შესაბამისად, NRC სტანდარტის საფუძველზე, როგორც ეს ნაჩვენებია ცხრილში 1.
1.2 ტესტირების მეთოდი
1.2.1 კვების ექსპერიმენტი: კვების ექსპერიმენტი უნდა ჩატარდეს Hongji Company-ის ფერმაში, ჯიანდეს ქალაქში; 1024 რომაული კვერცხმდებელი ქათამი უნდა შეირჩეს და დაიყოს ოთხ ჯგუფად შემთხვევითობის პრინციპით, თითოეულში 256 ცალი (თითოეული ჯგუფი უნდა განმეორდეს ოთხჯერ, ხოლო თითოეული ქათამი - 64-ჯერ); ქათმები უნდა იკვებებოდეს დილუდინის სხვადასხვა შემცველობის ოთხი დიეტით და თითოეულ ჯგუფს უნდა დაემატოს 0, 100, 150, 200 მგ/კგ საკვები. ტესტი დაიწყო 1997 წლის 10 აპრილს; ქათმებს შეეძლოთ თავისუფლად ეპოვათ საკვები და მიეღოთ წყალი. უნდა აღირიცხოს თითოეული ჯგუფის მიერ მიღებული საკვები, კვერცხდების სიხშირე, კვერცხის გამომუშავება, გატეხილი კვერცხი და ანომალიური კვერცხის რაოდენობა. გარდა ამისა, ტესტი დასრულდა 1997 წლის 30 ივნისს.
1.2.2 კვერცხის ხარისხის გაზომვა: ტესტის ჩატარების შემდეგ, 40 დღის განმავლობაში, შემთხვევით უნდა იქნას აღებული 20 კვერცხი, რათა გაიზომოს კვერცხის ხარისხთან დაკავშირებული ინდიკატორები, როგორიცაა კვერცხის ფორმის ინდექსი, ჰოუს ერთეული, ნაჭუჭის ფარდობითი წონა, ნაჭუჭის სისქე, გულის ინდექსი, გულის ფარდობითი წონა და ა.შ. გარდა ამისა, გულში ქოლესტერინის შემცველობა უნდა გაიზომოს COD-PAP მეთოდის გამოყენებით, ნინგბო ციქსის ბიოქიმიური ტესტირების ქარხნის მიერ წარმოებული ციჩენგის რეაგენტის თანაარსებობით.
1.2.3 შრატის ბიოქიმიური ინდექსის გაზომვა: ტესტის 30 დღის განმავლობაში ჩატარების შემდეგ და ტესტის დასრულების შემდეგ თითოეული ჯგუფიდან უნდა იქნას აღებული 16 საცდელი ქათამი, რათა მომზადდეს შრატი ფრთის ვენიდან სისხლის აღების შემდეგ. შრატი უნდა ინახებოდეს დაბალ ტემპერატურაზე (-20°C) შესაბამისი ბიოქიმიური ინდექსების გასაზომად. მუცლის ცხიმის პროცენტული მაჩვენებელი და ღვიძლში ლიპიდების შემცველობა უნდა გაიზომოს დაკვლის შემდეგ და მუცლის ცხიმის და ღვიძლის მოცილების შემდეგ სისხლის სინჯის აღების შემდეგ.
სუპეროქსიდდისმუტაზა (SOD) უნდა გაიზომოს გაჯერების მეთოდით, პეკინის ჰუაკინგის ბიოქიმიისა და ტექნოლოგიური კვლევითი ინსტიტუტის მიერ წარმოებული რეაგენტების ნაკრების თანაარსებობით. შრატში შარდმჟავას (UN) დონე უნდა გაიზომოს U-რიკაზა-PAP მეთოდით, ციჩენგის რეაგენტების ნაკრების თანაარსებობით; ტრიგლიცერიდის (TG3) დონე უნდა გაიზომოს GPO-PAP ერთსაფეხურიანი მეთოდით, ციჩენგის რეაგენტების ნაკრების თანაარსებობით; ლიპაზა უნდა გაიზომოს ნეფელომეტრიის გამოყენებით, ციჩენგის რეაგენტების ნაკრების თანაარსებობით; შრატის საერთო ქოლესტერინის (CHL) დონე უნდა გაიზომოს COD-PAP მეთოდით, ციჩენგის რეაგენტების ნაკრების თანაარსებობით; გლუტამინურ-პირუვული ტრანსამინაზა (GPT) უნდა გაიზომოს კოლორიმეტრიის გამოყენებით, ციჩენგის რეაგენტების ნაკრების თანაარსებობით; გლუტამინურ-ოქსალაცემენტური ტრანსამინაზა (GOT) უნდა გაიზომოს კოლორიმეტრიის გამოყენებით, ციჩენგის რეაგენტების ნაკრების თანაარსებობით. ტუტე ფოსფატაზა (ALP) უნდა გაიზომოს სიჩქარის მეთოდის გამოყენებით, Cicheng-ის რეაგენტის ნაკრების თანდასწრებით; კალციუმის იონი (Ca2+შრატში ) უნდა გაიზომოს მეთილთიმოლის ლურჯი კომპლექსონის მეთოდით, ციჩენგის რეაგენტის ნაკრების თანაარსებობით; არაორგანული ფოსფორი (P) უნდა გაიზომოს მოლიბდატის ლურჯი მეთოდით, ციჩენგის რეაგენტის ნაკრების თანაარსებობით.
2 ტესტის შედეგი
2.1 გავლენა დაგების ეფექტურობაზე
დილუდინის გამოყენებით დამუშავებული სხვადასხვა ჯგუფების დადების მაჩვენებლები ნაჩვენებია ცხრილში 2.
ცხრილი 2. დილუდინის ოთხი დონის დამატებით ბაზალური დიეტით გამოკვებილი ქათმების მაჩვენებლები
| დასამატებელი დილუდინის რაოდენობა (მგ/კგ) | ||||
| 0 | 100 | 150 | 200 | |
| საკვების მიღება (გ) |  | |||
| დაფენის მაჩვენებელი (%) | ||||
| კვერცხის საშუალო წონა (გ) | ||||
| მასალისა და კვერცხის თანაფარდობა | ||||
| გატეხილი კვერცხის მაჩვენებელი (%) | ||||
| ანომალიური კვერცხუჯრედის მაჩვენებელი (%) | ||||
ცხრილი 2-დან ჩანს, რომ დილუდინის გამოყენებით დამუშავებული ყველა ჯგუფის კვერცხდების მაჩვენებლები აშკარად გაუმჯობესებულია, სადაც 150 მგ/კგ-ით დამუშავების ეფექტი ოპტიმალურია (83.36%-მდე), ხოლო 11.03% (p<0.01) გაუმჯობესებულია საცნობარო ჯგუფთან შედარებით; შესაბამისად, დილუდინს აქვს კვერცხდების მაჩვენებლების გაუმჯობესების ეფექტი. კვერცხის საშუალო წონიდან გამომდინარე, კვერცხის წონა იზრდება (p>0.05) ყოველდღიურ რაციონში დილუდინის შემცველობის ზრდასთან ერთად. საცნობარო ჯგუფთან შედარებით, 200 მგ/კგ დილუდინის გამოყენებით დამუშავებული ჯგუფების ყველა დამუშავებულ ნაწილს შორის განსხვავება აშკარა არ არის, როდესაც საშუალოდ ემატება 1.79 გრამი საკვების მიღება; თუმცა, დილუდინის ზრდასთან ერთად, განსხვავება თანდათან უფრო თვალსაჩინო ხდება და დამუშავებულ ნაწილებს შორის მასალისა და კვერცხის თანაფარდობის სხვაობა აშკარაა (p<0.05), ხოლო ეფექტი ოპტიმალურია 150 მგ/კგ დილუდინის გამოყენებისას და შეადგენს 1.25:1-ს, რაც 10.36%-ით (p<0.01) შემცირებულია საცნობარო ჯგუფთან შედარებით. ყველა დამუშავებული ნაწილის გატეხილი კვერცხის მაჩვენებლიდან გამომდინარე, გატეხილი კვერცხის მაჩვენებელი (p<0.05) შეიძლება შემცირდეს, როდესაც ყოველდღიურ რაციონს დილუდინს დავამატებთ; და ანომალიური კვერცხების პროცენტული მაჩვენებელი მცირდება (p<0.05) დილუდინის ზრდასთან ერთად.
2.2 კვერცხის ხარისხზე გავლენა
ცხრილი 3-დან ჩანს, რომ კვერცხის ფორმის ინდექსი და კვერცხის სპეციფიკური წონა არ იცვლება (p>0.05), როდესაც ყოველდღიურ რაციონს ემატება დილუდინი, ხოლო ნაჭუჭის წონა იზრდება ყოველდღიურ რაციონში დამატებული დილუდინის რაოდენობის ზრდასთან ერთად, სადაც ნაჭუჭის წონა იზრდება შესაბამისად 10.58%-ით და 10.85%-ით (p<0.05) საცნობარო ჯგუფებთან შედარებით, როდესაც ემატება 150 და 200 მგ/კგ დილუდინი; კვერცხის ნაჭუჭის სისქე იზრდება ყოველდღიურ რაციონში დილუდინის რაოდენობის ზრდასთან ერთად, სადაც ნაჭუჭის სისქე იზრდება 13.89%-ით (p<0.05) საცნობარო ჯგუფებთან შედარებით, როდესაც ემატება 100 მგ/კგ დილუდინი, ხოლო კვერცხის ნაჭუჭის სისქე იზრდება შესაბამისად 19.44%-ით (p<0.01) და 27.7%-ით (p<0.01) როდესაც ემატება 150 და 200 მგ/კგ. ჰოუს ერთეული (p<0.01) აშკარად უმჯობესდება დილუდინის დამატებისას, რაც მიუთითებს, რომ დილუდინს აქვს კვერცხის ცილის სქელი ცილის სინთეზის ხელშეწყობის ეფექტი. დილუდინს აქვს გულის ინდექსის გაუმჯობესების ფუნქცია, მაგრამ განსხვავება აშკარა არ არის (p<0.05). ყველა ჯგუფის კვერცხის გულში ქოლესტერინის შემცველობა განსხვავებულია და შეიძლება აშკარად შემცირდეს (p<0.05) 150 და 200 მგ/კგ დილუდინის დამატების შემდეგ. კვერცხის გულის ფარდობითი წონა განსხვავდება ერთმანეთისგან დამატებული დილუდინის სხვადასხვა რაოდენობის გამო, სადაც კვერცხის გულის ფარდობითი წონა გაუმჯობესებულია 18.01%-ით და 14.92%-ით (p<0.05) 150 მგ/კგ და 200 მგ/კგ-ზე საცნობარო ჯგუფთან შედარებით; შესაბამისად, შესაბამისი დილუდინი ხელს უწყობს კვერცხის გულის სინთეზს.
ცხრილი 3. დილუდინის გავლენა კვერცხის ხარისხზე
| დასამატებელი დილუდინის რაოდენობა (მგ/კგ) | ||||
| კვერცხის ხარისხი | 0 | 100 | 150 | 200 |
| კვერცხის ფორმის ინდექსი (%) |  | |||
| კვერცხის სპეციფიკური წონა (გ/სმ3) | ||||
| კვერცხის ნაჭუჭის შეფარდებითი წონა (%) | ||||
| კვერცხის ნაჭუჭის სისქე (მმ) | ||||
| ჰოუს ერთეული (U) | ||||
| კვერცხის გულის ინდექსი (%) | ||||
| კვერცხის გულის ქოლესტერინი (%) | ||||
| კვერცხის გულის შეფარდებითი წონა (%) | ||||
2.3 გავლენა მუცლის ცხიმის პროცენტულ მაჩვენებელსა და ღვიძლის ცხიმის შემცველობაზე კვერცხმდებელი ქათმების შემთხვევაში
დილუდინის გავლენისთვის მუცლის ცხიმის პროცენტულ მაჩვენებელსა და კვერცხმდებელი ქათმების ღვიძლის ცხიმის შემცველობაზე იხილეთ სურათი 1 და სურათი 2.
სურათი 1. დილუდინის გავლენა კვერცხმდებელი ქათმების მუცლის ცხიმის (PAF) პროცენტულ მაჩვენებელზე
| მუცლის ცხიმის პროცენტული მაჩვენებელი | |
| დასამატებელი დილუდინის რაოდენობა |
სურათი 2. დილუდინის გავლენა კვერცხმდებელი ქათმების ღვიძლში ცხიმის შემცველობაზე (LF)
| ღვიძლის ცხიმის შემცველობა | |
| დასამატებელი დილუდინის რაოდენობა |
სურათი 1-დან ჩანს, რომ სატესტო ჯგუფის მუცლის ცხიმის პროცენტული მაჩვენებელი შემცირებულია შესაბამისად 8.3%-ით და 12.11%-ით (p<0.05) დილუდინის 100 და 150 მგ/კგ მიღებისას საცნობარო ჯგუფთან შედარებით, ხოლო მუცლის ცხიმის პროცენტული მაჩვენებელი შემცირებულია 33.49%-ით (p<0.01) დილუდინის 200 მგ/კგ მიღებისას. სურათი 2-დან ჩანს, რომ 100, 150 და 200 მგ/კგ დილუდინით დამუშავებული ღვიძლის ცხიმის შემცველობა (აბსოლუტურად მშრალი) შემცირებულია შესაბამისად 15.00%-ით (p<0.05), 15.62%-ით (p<0.05) და 27.7%-ით (p<0.01) საცნობარო ჯგუფთან შედარებით; ამგვარად, დილუდინს, ცხადია, აქვს მუცლის ღრუს ცხიმის და ღვიძლის ცხიმის შემცველობის შემცირების ეფექტი, სადაც ეფექტი ოპტიმალურია 200 მგ/კგ დილუდინის დამატებისას.
2.4 გავლენა შრატის ბიოქიმიურ ინდექსზე
ცხრილი 4-დან ჩანს, რომ SOD ტესტის I ფაზაში (30დ) დამუშავებულ ნაწილებს შორის განსხვავება აშკარა არ არის და ყველა იმ ჯგუფის შრატის ბიოქიმიური მაჩვენებლები, რომლებსაც ტესტის II ფაზაში (80დ) დილუდინი ემატება, უფრო მაღალია, ვიდრე საცნობარო ჯგუფის (p<0.05). შრატში შარდმჟავას (p<0.05) დონე შეიძლება შემცირდეს, როდესაც დილუდინი ემატება 150 მგ/კგ და 200 მგ/კგ; ხოლო ეფექტი (p<0.05) მიიღწევა, როდესაც I ფაზაში დილუდინი ემატება 100 მგ/კგ. დილუდინს შეუძლია შეამციროს ტრიგლიცერიდები შრატში, სადაც ეფექტი ოპტიმალურია (p<0.01) ჯგუფში, როდესაც I ფაზაში დილუდინი ემატება 150 მგ/კგ, ხოლო II ფაზაში ჯგუფში ოპტიმალურია, როდესაც დილუდინი ემატება 200 მგ/კგ. შრატში საერთო ქოლესტერინის შემცველობა მცირდება ყოველდღიურ რაციონში დილუდინის დამატების ზრდასთან ერთად, უფრო კონკრეტულად, შრატში საერთო ქოლესტერინის შემცველობა მცირდება შესაბამისად 36.36%-ით (p<0.01) და 40.74%-ით (p<0.01), როდესაც I ფაზაში ემატება 150 მგ/კგ და 200 მგ/კგ დილუდინი საცნობარო ჯგუფთან შედარებით, და მცირდება შესაბამისად 26.60%-ით (p<0.01), 37.40%-ით (p<0.01) და 46.66%-ით (p<0.01), როდესაც II ფაზაში ემატება 100 მგ/კგ, 150 მგ/კგ და 200 მგ/კგ დილუდინი, საცნობარო ჯგუფთან შედარებით. გარდა ამისა, ტუტე ფოსფატის დონე იზრდება ყოველდღიურ რაციონში დილუდინის დამატების ზრდასთან ერთად, მაშინ როდესაც ჯგუფში, სადაც დილუდინი 150 მგ/კგ და 200 მგ/კგ-ს ემატება, ტუტე ფოსფატის მაჩვენებლები აშკარად უფრო მაღალია, ვიდრე საცნობარო ჯგუფში (p <0.05).
ცხრილი 4. დილუდინის გავლენა შრატის პარამეტრებზე
| ტესტის I ფაზაში (30 დღე) დასამატებელი დილუდინის რაოდენობა (მგ/კგ) | ||||
| ნივთი | 0 | 100 | 150 | 200 |
| სუპეროქსიდდისმუტაზა (მგ/მლ) |  | |||
| შარდმჟავა | ||||
| ტრიგლიცერიდი (მმოლ/ლ) | ||||
| ლიპაზა (ერთ/ლ) | ||||
| ქოლესტერინი (მგ/დლ) | ||||
| გლუტამინ-პირუვიკური ტრანსამინაზა (ერთ/ლ) | ||||
| გლუტამინ-ოქსალაცეტური ტრანსამინაზა (U/L) | ||||
| ტუტე ფოსფატაზა (მმოლ/ლ) | ||||
| კალციუმის იონი (მმოლ/ლ) | ||||
| არაორგანული ფოსფორი (მგ/დლ) | ||||
| ტესტის II ფაზაში (80 დღე) დასამატებელი დილუდინის რაოდენობა (მგ/კგ) | ||||
| ნივთი | 0 | 100 | 150 | 200 |
| სუპეროქსიდდისმუტაზა (მგ/მლ) |  | |||
| შარდმჟავა | ||||
| ტრიგლიცერიდი (მმოლ/ლ) | ||||
| ლიპაზა (ერთ/ლ) | ||||
| ქოლესტერინი (მგ/დლ) | ||||
| გლუტამინ-პირუვიკური ტრანსამინაზა (ერთ/ლ) | ||||
| გლუტამინ-ოქსალაცეტური ტრანსამინაზა (U/L) | ||||
| ტუტე ფოსფატაზა (მმოლ/ლ) | ||||
| კალციუმის იონი (მმოლ/ლ) | ||||
| არაორგანული ფოსფორი (მგ/დლ) | ||||
3 ანალიზი და განხილვა
3.1 ტესტში დილუდინმა გააუმჯობესა კვერცხდების სიჩქარე, კვერცხის წონა, ჰოუს ერთეული და კვერცხის გულის ფარდობითი წონა, რაც მიუთითებს, რომ დილუდინს ჰქონდა ცილის ასიმილაციის ხელშეწყობის და ცილის სქელი ალბუმინის და კვერცხის გულის ცილის სინთეზის რაოდენობის გაუმჯობესების ეფექტი. გარდა ამისა, შრატში შარდმჟავას შემცველობა აშკარად შემცირდა; და ზოგადად აღიარებული იყო, რომ შრატში არაცილოვანი აზოტის შემცველობის შემცირება ნიშნავდა ცილის კატაბოლიზმის სიჩქარის შემცირებას და აზოტის შეკავების დროის გადადებას. ამ შედეგმა საფუძველი ჩაუყარა ცილის შეკავების გაზრდას, კვერცხის დების ხელშეწყობას და კვერცხის წონის გაუმჯობესებას კვერცხმდებელი ქათმების შემთხვევაში. ტესტის შედეგმა აჩვენა, რომ კვერცხდების ეფექტი ოპტიმალურია, როდესაც დამატებულია 150 მგ/კგ დილუდინი, რაც არსებითად შეესაბამება შედეგს.[6,7]ბაო ერქინგისა და ცინ შანჟის მიერ და მიღებულ იქნა დილუდინის დამატებით კვერცხმდებელი ქათმების გვიან პერიოდში. ეფექტი შემცირდა, როდესაც დილუდინის რაოდენობამ გადააჭარბა 150 მგ/კგ-ს, რაც შეიძლება გამოწვეული იყოს ცილის ტრანსფორმაციით.[8]გავლენა იქონია ჭარბი დოზირებამ და ორგანოს დილუდინისადმი მეტაბოლიზმის ზედმეტმა დატვირთვამ.
3.2 კალციუმის კონცენტრაცია2+დედობის კვერცხის შრატში შემცირებული იყო, შრატში ფოსფორის დონე თავიდანვე შემცირდა და ტუტე ფოსფატის აქტივობა დილუდინის თანაარსებობისას აშკარად გაიზარდა, რაც მიუთითებს, რომ დილუდინი აშკარად მოქმედებს კალციუმის და ფოსფორის მეტაბოლიზმზე. იუე ვენბინმა აღნიშნა, რომ დილუდინს შეუძლია ხელი შეუწყოს შეწოვას.[9] მინერალური ელემენტების Fe და Zn; ტუტე ფოსფატი ძირითადად ქსოვილებში არსებობდა, როგორიცაა ღვიძლი, ძვალი, ნაწლავები, თირკმელი და ა.შ.; შრატში ტუტე ფოსფატი ძირითადად ღვიძლისა და ძვლისგან იყო; ძვალში ტუტე ფოსფატი ძირითადად ოსტეობლასტებში არსებობდა და ტრანსფორმაციის შემდეგ შეეძლო ფოსფატის იონის შერწყმა შრატიდან მიღებულ Ca2-თან ფოსფატის დაშლის ხელშეწყობით და ფოსფატის იონის კონცენტრაციის გაზრდით, და ძვალზე ჰიდროქსიაპატიტის და ა.შ. სახით ილექებოდა, რამაც შრატში Ca და P-ს შემცირება გამოიწვია, რაც შეესაბამება კვერცხის ნაჭუჭის სისქის და კვერცხის ნაჭუჭის შეფარდებითი წონის ზრდას კვერცხის ხარისხის მაჩვენებლებში. გარდა ამისა, გატეხილი კვერცხის მაჩვენებელი და ანომალიური კვერცხის პროცენტული მაჩვენებელი აშკარად შემცირდა კვერცხდების უნარის თვალსაზრისით, რაც ასევე ხსნის ამ საკითხს.
3.3 კვერცხმდებელი ქათმების მუცლის ცხიმის დაგროვება და ღვიძლში ცხიმის შემცველობა აშკარად შემცირდა დილუდინის რაციონში დამატებით, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ დილუდინს ორგანიზმში ცხიმის სინთეზის შეფერხების ეფექტი ჰქონდა. გარდა ამისა, დილუდინს შეეძლო ადრეულ ეტაპზე შრატში ლიპაზის აქტივობის გაუმჯობესება; ლიპაზის აქტივობა აშკარად გაიზარდა იმ ჯგუფში, რომელსაც დაემატა 100 მგ/კგ დილუდინი, ხოლო შრატში ტრიგლიცერიდების და ქოლესტერინის შემცველობა შემცირდა (p<0.01), რაც იმაზე მიუთითებს, რომ დილუდინს შეეძლო ტრიგლიცერიდების დაშლა და ქოლესტერინის სინთეზის შეფერხება. ცხიმის დაგროვების შეკავება შესაძლებელი იყო ღვიძლში ლიპიდური მეტაბოლიზმის ფერმენტის გამო.[10,11]და კვერცხის გულში ქოლესტერინის შემცირებამ ასევე ახსნა ეს საკითხი [13]. ჩენ ჯუფანგმა აღნიშნა, რომ დილუდინს შეუძლია შეაჩეროს ცხიმის წარმოქმნა ცხოველში და გააუმჯობესოს უცხიმო ხორცის პროცენტული მაჩვენებელი ბროილერებისა და ღორების შემთხვევაში, ასევე აქვს ცხიმოვანი ღვიძლის მკურნალობის ეფექტი. ტესტის შედეგმა განმარტა მოქმედების ეს მექანიზმი და საცდელი ქათმების დისექციისა და დაკვირვების შედეგებმა ასევე დაამტკიცა, რომ დილუდინს შეუძლია აშკარად შეამციროს ცხიმოვანი ღვიძლის განვითარების მაჩვენებელი კვერცხმდებელ ქათმებში.
3.4 GPT და GOT ორი მნიშვნელოვანი ინდიკატორია, რომლებიც ასახავს ღვიძლისა და გულის ფუნქციებს და ღვიძლი და გული შეიძლება დაზიანდეს, თუ მათი აქტივობა ძალიან მაღალია. GPT-ის და GOT-ის აქტივობა შრატში აშკარად არ შეცვლილა ტესტში დილუდინის დამატებისას, რაც მიუთითებს, რომ ღვიძლი და გული არ დაზიანებულა; გარდა ამისა, SOD-ის გაზომვის შედეგმა აჩვენა, რომ შრატში SOD-ის აქტივობა აშკარად შეიძლება გაუმჯობესდეს, როდესაც დილუდინი გამოიყენება გარკვეული დროის განმავლობაში. SOD ეხება ორგანიზმში სუპეროქსიდის თავისუფალი რადიკალების მთავარ შემგროვებელს; ის მნიშვნელოვანია ბიოლოგიური მემბრანის მთლიანობის შესანარჩუნებლად, ორგანიზმის იმუნიტეტის გასაუმჯობესებლად და ცხოველის ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად, როდესაც ორგანიზმში SOD-ის შემცველობა იზრდება. კუჰ ჰაიმ და სხვებმა აღნიშნეს, რომ დილუდინს შეუძლია გააუმჯობესოს 6-გლუკოზა ფოსფატ დეჰიდროგენაზას აქტივობა ბიოლოგიურ მემბრანაში და სტაბილიზაცია გაუწიოს ბიოლოგიურ უჯრედის ქსოვილებს [2]. სნიძემ აღნიშნა, რომ დილუდინი აშკარად ზღუდავდა NADPH ციტოქრომ C რედუქტაზას აქტივობას [4] ვირთხის ღვიძლის მიკროსომაში NADPH სპეციფიკურ ელექტრონების გადაცემის ჯაჭვში დილუდინსა და შესაბამის ფერმენტს შორის კავშირის შესწავლის შემდეგ. ოდიდენტებმა ასევე აღნიშნეს, რომ დილუდინი დაკავშირებული იყო [4] კომპოზიტურ ოქსიდაზას სისტემასთან და NADPH-თან დაკავშირებულ მიკროსომულ ფერმენტთან; და ცხოველში შეღწევის შემდეგ დილუდინის მოქმედების მექანიზმი არის დაჟანგვის წინააღმდეგობის გაწევა და ბიოლოგიური მემბრანის დაცვა [8] მიკროსომის ელექტრონების გადაცემის NADPH ფერმენტის აქტივობის ჩახშობით და ლიპიდური ნაერთის პეროქსიდაციის პროცესის შეკავებით. ტესტის შედეგებმა დაამტკიცა დილუდინის დამცავი ფუნქცია ბიოლოგიური მემბრანისთვის SOD აქტივობის ცვლილებებიდან GPT და GOT აქტივობების ცვლილებებამდე და დაადასტურა სნიძისა და ოდიდენტების კვლევის შედეგები.
მითითება
1 ჟოუ კაი, ჟოუ მინგჯიე, ცინ ჟონგჟი და სხვები. კვლევა დილუდინის გამოყენებაზე ცხვრის რეპროდუქციული ფუნქციის გასაუმჯობესებლად.J. ბალახი დაLივესტოქიk 1994 (2): 16-17
2 ქუ ჰაი, ლვ იე, ვანგ ბაოშენგი, ყოველდღიურ რაციონში დილუდინის დამატების გავლენა ხორცის კურდღლის ორსულობის მაჩვენებელსა და სპერმის ხარისხზე.ჯ. ჩინური ჟურნალი კურდღლების მოშენების შესახებ1994(6): 6-7
3 ჩენ ჯუფანგი, იინ იუეჯინი, ლიუ ვანჰანი და სხვ. დილუდინის, როგორც საკვებდანამატის, გაფართოებული გამოყენების ტესტირებასაკვების კვლევა1993 (3): 2-4
4 ჟენგ სიაოჟონგი, ლი კელუ, იუე ვენბინი და სხვ. დილუდინის, როგორც ფრინველის ზრდის პრომოუტერის, გამოყენების ეფექტისა და მოქმედების მექანიზმის განხილვასაკვების კვლევა1995 (7): 12-13
5 ჩენ ჯუფანგი, იინ იუეჯინი, ლიუ ვანჰანი და სხვები. დილუდინის, როგორც საკვებდანამატის, გაფართოებული გამოყენების ტესტისაკვების კვლევა1993 (3): 2-5
6 Bao Erqing, Gao Baohua, დილუდინის ტესტი პეკინის იხვის ჯიშის კვებისათვისსაკვების კვლევა1992 (7): 7-8
7 ცინ შანჟის მიერ დილუდინის გამოყენებით გვიან კვერცხმდებლობის პერიოდში ჯიშის ხორცის ქათმების პროდუქტიულობის გაუმჯობესების ტესტი.გუანსის მეცხოველეობისა და ვეტერინარიის ჟურნალი1993.9(2): 26-27
8 დიბნერი ჯ. ჯ. ლ. ლვი ფ. ჯ. ღვიძლის ცილისა და ამინომჟავების მეტაბოლიზმი ფრინველში ფრინველის მეცნიერება1990.69(7): 1188-1194
9 იუე ვენბინი, ჟანგ ჯიანჰონგი, ჟაო პეიე და სხვები. დილუდინისა და Fe-Zn პრეპარატის დამატების კვლევა კვერცხმდებელი ქათმების ყოველდღიურ რაციონში.საკვები და მეცხოველეობა1997, 18(7): 29-30
10 მილდნერ ა. ნა მ., სტივენ დ. კლარკი კომპლემენტარული დნმ-ის ღორის ცხიმოვანი მჟავების სინთაზას კლონირება, მისი mRNA-ს ქსოვილებში განაწილება და სომატოტროპინითა და დიეტური ცილით ექსპრესიის დათრგუნვა J Nutri 1991, 121 900
11 W alzon RL Smon C, M orishita T, et a I ცხიმოვანი ღვიძლის ჰემორაგიული სინდრომი ქათმებში, რომლებიც ჭარბად იკვებებიან გაწმენდილი საკვებით. შერჩეული ფერმენტული აქტივობები და ღვიძლის ჰისტოლოგია ღვიძლის ჰორმონორეგიასა და რეპროდუქციულ ფუნქციასთან მიმართებაში.ფრინველის მეცნიერება,1993 72(8): 1479-1491
12 დონალდსონი WE ლიპიდური მეტაბოლიზმი წიწილების ღვიძლში კვებაზე რეაგირების დროსფრინველის მეცნიერება. 1990, 69(7): 1183-1187
13 ქსიაზკ იეუ იცზ ჯ. კონტეკა ჰ., ჰოგცვ სკ ი. შენიშვნა სისხლში ქოლესტერინის შესახებ, როგორც იხვებში სხეულის ცხიმის ინდიკატორის შესახებცხოველთა და საკვების მეცნიერების ჟურნალი,1992, 1(3/4): 289-294
გამოქვეყნების დრო: 2021 წლის 7 ივნისი
